Gül
@glcnsmk
Sağlık Bakanlığı
Lisans
Bingöl
155 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
“Kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda ,” diyor İsmet Özel, babalarının gidişinin açtığı yara da kız çocuklarının yüreğinde şifa bulmaz.
Sayfa 120Kitabı okudu
Her insan kendisine bir yurt arar. İnsan daima sıla özlemi içimdedir, sevgiyi ve şefkati arar.
Okur Takip Önerileri
Kendinizi, katlanabileceğiniz süreler için fişten çekin. Bir gün, bir hafta... Zamanın yavaşlamaya başladığını ve daha iyi düşünebildiğinizi hissedeceksiniz. Zaman üzerinizde daha az baskı kuracak ve daha nitelikli anlara izin verecek.
Çok hızlı giderseniz içinizde olup bitenleri özümseyecek ve onu kendi duyarlılığınızın bir parçası kılacak kadar vaktiniz olmaz
Hız, mimariyi de değiştiriyor. Artık ‘revnaklı şehirler’e, durup temaşa edeceğimiz süslemeli, oymalı binalara ihtiyaç yok. Hızlanan sürücünün gözü tarafından daha kolay algılanacak beton ve cam karışımı binalar şehirlerin yeni tarzını oluşturuyor.
Yavaşlık sadece hızın azaltılması değil, aynı zamanda bir telaşsızlık hali.
Bir çiçek bulamadık koklayacak, bahar da geldi geçiyor işte.
Sayfa 73Kitabı okudu
Hayatının yıldızlarına ulaşmak istiyorsan, içindeki geceye razı olmalısın.
Sayfa 318Kitabı okudu
Her şey bir yana, yürüme arzusunu kaybetme; ben her gün sağlığıma yürüyor ve her türlü hastalıktan yürüyerek uzaklaşıyorum; kendimi en iyi düşüncelerime yürüyerek götürdüm ve şimdi insanın yürüyerek kurtulamayacağı hiçbir can sıkıcı düşünce bilmiyorum.
Sayfa 302Kitabı okudu
İnsanlar onlar tarafından sevilme çabamızı bir kere fark ettiklerinde, kendi ellerinde inanılmaz bir güç hissedebiliyorlar. Varoluşumuzu onların aynalarında yansıttıkları şeyle özdeşleştirdiğimizi anladıklarında daha da cimrileşiyor, bizimle oynamaya başlayabiliyorlar. Yani bağımlılığımızdan yararlanabiliyorlar.
Sayfa 273Kitabı okudu
Yaratıcının verdiği sonsuz değere dudak büküp de mutlak sevilme ve değerli olma ihtiyacının karşılığını insanlarda bulma çabasına giren kişi, kaçınılmaz olarak hayatını cehenneme çevirir.
Sayfa 260Kitabı okudu
üzülmek için daha insanca sebep lazım...
Anlayamıyordu. Sınırsız sayıda gezegenin olduğu evrende, bu evrenin bir köşesinde, toplu iğne büyüklüğündeki Dünya denilen gezegenin yüzeyinde, insan denen ölümlü, bir arabayı sollayamadığına öfkelenip üzülebiliyordu. Böylesine önemsiz bir başarısızlık, bu gezegenin sakinlerinde neden bu denli sarsıntıya sebep olurdu ki?
Sayfa 48Kitabı okudu
...bu zamanda Mecnun bulmak çölde su aramaktan farksızdı.
Sayfa 34Kitabı okudu
Var olmak ya da yok olmak, işte bütün mesele buydu.
Yaşam ya bir anlamlar hazinesi ya da tümüyle bir saçmalıktı.
Hayat ya nafile bir çaba ya da her nefes alış bir amaç.
Sayfa 33Kitabı okudu