G. (@gnd__) 1000Kitap'ta

Klasik eserler konusunda çoğunu okumadığım için haliyle kendimi eksik görüyorum. Oblomov’u da bu eksiklikleri bir nebze olsun gidermek amacıyla okudum :) Oblomov tembelliğiyle yadedilen bir karakter halini almış ama bence kitabın verdiği asıl eleştiriden, asıl mesajdan uzaklaşılmış. Oblomov aristokrat kesimin rahat yaşantısının, sorumsuzluğun ya da tembelliğin simgesi olarak kazınmış hafızalara, tersine sorumluluk duygusuyla yaşanan irkilmeden kaynaklı donukluğun simgesidir. Oblomov, rutin hayatın klişelikleri içerisindeki sosyal çevrenin de sert bir eleştirisidir. Klişeleri, bayağılıkları reddeden Oblomov, kendi hayatını da hiç bir zaman tam anlamıyla benimseyememiştir. Sonuç olarak da Oblomovumuzun elinden kendi kendini yiyip tüketmekten başka bir şey gelmez. Biraz araştırdım da romanın çıkış noktası 1849 yılında bir dergide yayımlanan “Oblomov’un Rüyası” adlı esermiş. Kitapta da adı geçen bölümün olayların temel noktası olduğunu görüyorsunuz. Bunun yanı sıra kitabın bir ay gibi kısa sürede yazılması da ayrıca şaşırttı. Okuyun, okutturun.

Oblomovİvan Gonçarov · Yordam Kitap · 202039,4bin okunma

G.

@gnd__·

22 Eylül 2018 17:39

“insanlara güvenmek demek kendini azıcık öldürtmekle eşdeğerdir.”

Sayfa 204

Gecenin Sonuna Yolculuk Louis Ferdinand Celine

G.

@gnd__·

08 Eylül 2018 12:23

“yatağımın karşısında bir pencere var. odanın duvarları bomboş. nasıl yaşadım on yıl bu evde ? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden ? ben ne yaptım ? kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum. işte sonum geldi. kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”

Kitabı okudu

Tutunamayanlar Oğuz Atay

213 İleri

191 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.