"Benim kuşatılmışlığım arsızdır.
Bütün haritalarımı tek tek kül ettim.
Aslında gözüm de kulağım da sağdı,
Ve ellerim de tutuyordu
Ellerim de bezenmişti
Yaşamanın mânâsıyla.
Okkalı bir ziyan çınlar bende,
Ha çatladı ha çatlayacak.
İçimde oynayıp duran yürek değil,
Koca bir keşmekeştir.
Su dökerim aklanmaz,
Överim duymaz,
Söverim umursamaz.
Bilmiyorum, bunca yer tutmalar
Ve bunca gidip gelmeler her gün
Aynı yolları."