Başkalarını gerçekten sevmek için önce kendimi sevmeliyim, ama bencilce değil, zaten bencil insan kendi dahil, kimseyi sevemez. Sevme Sanatı Erich Fromm'un, bir eylem olarak ele aldığı ve bu sanatın uygulanmasında gösterilen hataların, eksiklerin işlendiği bir kitap. Kitabın başlarında anne sevgisine ve aile kavramına değinir. Kitapta Sevgi birçok kola ayrılmıştır; anne sevgisi,kardeş sevgisi, ilahi sevgi, ve cinsel Sevgi. Sevmek kavramının geçmişten günümüze kadar geçirdiği evrimleri, sevme anlayışının nasıl değiştiğini ve sevmek olayının kapitalist sistemce nasıl sekillendirildigini teorik bir şekilde açıklamıştır. Kesinlikle ağır ağır ve -en azından o gün okuduğunuz bölümü daha iyi hazmetmek için- günlük koşuşturmaların gözlemlenerek ilerlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Kitabı okudukça aslında herkesin farkında olduğu ama cümlelere dökmediği,ortada çözüm gerektiren bir olgunun olduğunu dahi bilmediklerini açıkça görebiliyorsunuz. Mesela, sevmek bir sanattır biliyorum ama bir sanatı icra etmenin bir ömür alması gerektiğini bilmiyordum. İki yalnızın kurdukları ortaklığı, sevgi sandığını bilmiyordum. Çağdaş bir insan olmak istemediğimi bilmiyordum. Çünkü çağdaş insan kapitalizim yüzünden, bir metaya dönüşmüş ve yaşam güçlerini en çok kazanç sağlayacağı -verdiklerinin değil aldıklarının çok olduğu alana- yatırır. Attığım her adımda, gösterdiğim her eylemde annemin etkisinin olacağını bilmiyordum. Sevmek için önce "özgür müyüm?"diye sormam gerektiğini bilmiyordum ama öğrendim. Sevgi koşulsuz, içten ve inanç temelliyse gerçektir. " Seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var mı, sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum mu?" Bu sorunun cevabı olgun sevgiyi verir. Ve doğru cevap; "Sana ihtiyacim var çünkü seni seviyorum." Velhasıl kelam; sevmek emek ister, zordur.

Sevme SanatıErich Fromm · Say Yayınları · 202218,8bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysecim