Gönderi

ey en nåzende güfte. sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin... | İnsanlara kendimi anlatmaya çalışmaktan yoruldum, niyetimin kötü olmadığını, kasten yapmadığımı, hata yaptığımı anladığımda pişman olduğumu, benimde herkes gibi yanlış yapabileceğimi, elimden gelmediğini mecbur olduğumu Benim de duygularımın olduğunu, inanın anlatmaktan yoruldum. ve şimdi anlatmayı bırakıyor, susuyorum. Herkes evet evet herkes, yanlızca bir benlik içinde yüzmekte, hiç kimse, bir diğer cân ne hisseder. ne düşünür, üzülür mü, acı mi çekiyor ? düşünmemekte. Birbirimize ne kadar zarar veriyoruz farkındamısınız? Oysa bir zamanlar beni en iyi o anlar dediğiniz kişi dahi sizi, anlayamamışsa.. Varmıdır acep bir çaresi, beni çikmaya malik. Elim kolum kırık, geç açtım, erken soluyorum ve ben bu gidişi durduramıyorum! Rvet bekledim, evet hiçbir insanın bir insanı beklemediği kadar bekledim. Benim yüreğim temiz Hatalarım olsa da diyebilirimki sana; ben en saf halimle severim. severdim seni sever idim, sevdim. Bak şimdi " Amin Maalofun Doğunun Limanları" kitabını açtım okudum, okudum ve bir noktaya gelince kalbimle satırlara dokundum beni en iyi o anladı bugün ve satırlar sûrete büründü onu gördüm beni ayakta dipdiri tutan, son umut kırıntısı .. "Gelmemenin bir vakti yoktur Insan coşkuyla beklerken ne kadar zaman geçerse, o büyük günün yaklaştığına o kadar inanır. Bir yıl mı geçmiş? Ne yapalım dersiniz, hazırlanması en az bir yıl sürerdi zaten. iki yıl mı geçmiş? Gelmesinin eli kulağındadır. ya Cânlar, bu günün kitabından bu yeri size miras bırakmak istedim. birde, son bir sitem birakıvereceğim şarkı biterken hâzin, hazin.. "benim heveslerim kursağımda kalmakla ünlüdür" | vera
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.