ey en nåzende güfte.
sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin...
|
İnsanlara kendimi anlatmaya çalışmaktan yoruldum,
niyetimin kötü olmadığını,
kasten yapmadığımı,
hata yaptığımı anladığımda pişman olduğumu,
benimde herkes gibi yanlış yapabileceğimi,
elimden gelmediğini
mecbur olduğumu
Benim de duygularımın olduğunu,
inanın anlatmaktan yoruldum.
ve şimdi anlatmayı bırakıyor, susuyorum.
Herkes evet evet herkes, yanlızca bir benlik içinde yüzmekte,
hiç kimse, bir diğer cân ne hisseder.
ne düşünür,
üzülür mü,
acı mi çekiyor ? düşünmemekte.
Birbirimize ne kadar zarar veriyoruz farkındamısınız?
Oysa bir zamanlar beni en iyi o anlar dediğiniz kişi dahi sizi, anlayamamışsa..
Varmıdır acep bir çaresi,
beni çikmaya malik.
Elim kolum kırık,
geç açtım, erken soluyorum
ve ben bu gidişi durduramıyorum!
Rvet bekledim,
evet hiçbir insanın bir insanı beklemediği kadar bekledim.
Benim yüreğim temiz
Hatalarım olsa da diyebilirimki sana;
ben en saf halimle severim.
severdim seni
sever idim,
sevdim.
Bak şimdi " Amin Maalofun Doğunun Limanları" kitabını açtım
okudum, okudum
ve bir noktaya gelince kalbimle satırlara dokundum
beni en iyi o anladı bugün
ve satırlar sûrete büründü
onu gördüm beni ayakta dipdiri tutan, son umut kırıntısı ..
"Gelmemenin bir vakti yoktur
Insan coşkuyla beklerken ne kadar zaman geçerse,
o büyük günün yaklaştığına o kadar inanır.
Bir yıl mı geçmiş?
Ne yapalım dersiniz, hazırlanması en az bir yıl sürerdi zaten.
iki yıl mı geçmiş?
Gelmesinin eli kulağındadır.
ya Cânlar,
bu günün kitabından bu yeri size miras bırakmak istedim. birde, son bir sitem birakıvereceğim şarkı biterken hâzin, hazin..
"benim heveslerim kursağımda kalmakla ünlüdür"
| vera