Kula bakan kendini gördüğünden, kimi beğenir, kimi kötüler.
İdrâk edenler, kulu yani kabı Hakk'ın isminin tecellîsi olarak gördüler; ama gözleri kanlı olanlar neye baksa kanı gördüler.
Câhil yani Allah'ın hakikatinden bihaber olanlar, edepsiz olup hadlerini bilmezler; zîrâ Hakk'ı göremezler.
Kâmil olan ise her zerrede bir nur, her katrede bir zuhûr görür.
Alemin varlığı olmadığından, övsek de kötülesek de fark etmez. Ebû Cehil gibi olan, Peygamberin mânâsındaki sonsuz güzelliği bile çirkin görür.