Gece üşüdüm, kalktım gittim, Madam Rosa'nın üzerine ikinci bir battaniye attım.
395.jpg){kind=small}
·
4 görüntüleme
kitabı okumadım ama ...karşısındaki insanı kendisi gibi görüp sevebilen , o mutluyken mutlu o açken aç o tokken tok o mutsuzken mutsuz olabilen ne kadar az....keşke eskilerde kalabilseydik....her girdiğimiz yeni yılda kibrimiz ve egomuz bu kadar artmasaydı...teknoloji bu kadar gelişmeseydi ..dünyadaki hiçbir şey bize ilk olarak kendimizi sevmeyi öğretmeseydi ....KEŞKE
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.