Zeynep Evsen: "Ölümün Avlusunda": Ölümün Avlusunda Baktıkça daha bir derinleşiyor gözleri Salih çınar yapraklarını örtmüş yüzüne Ben kalabalığun hüznünden topladığım bulutu Bıraktım usulca tabutun üstüne Ergül pusatsız bir soru caminin avlusunda Ölümü bir başka ölümle düğümleyip çözerek Sonuçlar çıkarıyor yaşamak adına... Yakamızda bir dal suskunluk, bir boyun eğiş Solgun fotoğraflardan bize bakan bir adam Katıp anılarını ömrümüze, bedenini Bir konuk gibi saygıyla uğurluyoruz toprağa Üstümüzde gün ışığı, alnımızda rüzgar Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde Herkes biraz kendi cenaze töreninde...

Baktıkça daha bir derinleşiyor gözleri Salih çınar yapraklarını örtmüş yüzüne Ben kalabalığun hüznünden topladığım bulutu Bıraktım usulca tabutun üstüne Ergül pusatsız bir soru caminin avlusunda Ölümü bir başka ölümle düğümleyip çözerek Sonuçlar çıkarıyor yaşamak adına... Yakamızda bir dal suskunluk, bir boyun eğiş Solgun fotoğraflardan bize bakan bir adam Katıp anılarını ömrümüze, bedenini Bir konuk gibi saygıyla uğurluyoruz toprağa Üstümüzde gün ışığı, alnımızda rüzgar Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde Herkes biraz kendi cenaze töreninde...

Kitabı okudu

Bütün Şiirleri 2 Şükrü Erbaş

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Evsen