Merhaba
Sonbaharın zaman zaman kasvetli, sersemleten anlarını hissettiren Gürbüz kitabı.
Kambur, keskin duruşlar, yaşamdan payına düşen iç ses, aynaya yansıyan sen, ben çokca Şule. 18 yaşında kaleme aldığı kambur'uyla okuyucusuna bıraktığı hissi düşünebiliyor musunuz? ilk kitabı olmasına rağmen üslubunda ve düşüncelerinde acemiliğe rastlamayı bırakın aksine olgunluğuna, yorulmuşluğuna dem vuruyorsunuz. Kalemine aşina olanlar çok iyi bilirler ki, dil Şule Gürbüz için bir amaç değil, araçtır. Aynanın içerisindekini yani bir insanın içinde olan kamburu onun gözünden aktarmak için gereken bir madde. Aslolan ve insanın içine işleyen yerde bu noktada başlıyor zaten. "Nasıl yazdığından çok ne yazdığının önemi"
Kelimeleri keşfetmenin sırrı zaman zaman sayfada yer alan tek cümlede gizli. Sorunlardan oluşmuş kocaman bir kambur, kendimizi kanatarak devam ediyor her zaman. Ara ara karıştırıp demleneceğiniz, derin, ağır ve karanlık cümlelerin peş peşe sıralandığı yer yer de ironi barındıran, bilinç akımıyla yazılmış bitmeyen şiirsel metaforlar. Yazar ile ruh birliği adına sonsuzluğun başlangıcı tadında.
Feyizli okumalar.
Nahif kalın.
..
Sizenot: sizin kamburunuz var mı?
