Oza
@Voznesenski
Ne korkunç, bir başına düşünmek şimdi seni? Daha da korkunç,bir başına değilsen oysa:
Şeytan öylesine doyumsuz bir güzellik vermiş ki sana. Selam Oza!
25 Nisan 1900
81 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
bütün bunların üzerinde bir kıyamet uyarısı gibi şu tabela göze çarpıyordu :
Düşüncesizce Bağlantılardan Sakının! Ama raptiyeler dışa doğru çakılmıştı.
HİÇ BİR ŞEYİN
FARKINDA DEĞİLDİ
Belki de onun adı Oza'ydı?
Eve dön...!
Bazen Bahar kitabındaki bu pasaj İsmet Özel'in o muhteşem dizelerini anımsatıyor... Hani insanın gün içinde, içinden bir şarkı gibi mırıldandığı bazı dizeler vardır... İşte bu onlardan biri :
"ama dön
Eve dön! Şarkıya dön! Kalbine dön!
Şarkıya dön! Kalbine dön! Eve dön!
Kalbine dön! Eve dön! Şarkıya dön!
Eve dönmek
kendime sarkıntılık etmekten başka nedir?"
Renkler saldırdı her yandan . Her türlü çocukluğa çanak tutacak bir yerdi burası . Bir an kanıverip her şeyi en başa sarabilir , 1-B'den bașlayabilirdim hayata. Hiç üșenmezdim de yeniden öğrenmeye. Tekrar o gözleri ışıklı, hayata inanan şaşkın kız olmak çok işime gelirdi.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dünya gündemi ...
Ancak emir büyük yerdendi. Birilerini öldür, birilerini dirilt, ortalığı karıştır, nabzı yükselt , insanları aptal yerine koy. Artık kendi yalanlarımıza inanacak halimiz kalmamıştı.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Senin tenine giydiğin,
Günlerden sökülüp
Yeni baştan örülmüş,
O uğursuz ürperti;
Düğüm düğüm tersiyle
Neyin kefaretiydi?
Sayfa 343Kitabı okudu
İşte böyledir gülüm bazı şeylerin
Hiç hissedilmez varlıkları ama,
Yoklukları bir uçurum kadar derin
Baş döndürür kıyısında nasıl da.
Sayfa 398Kitabı okudu
Usanç
Benim
toz
kaldıran
gerginliğim
bir
tavsamış
karşılıktır
toz
konduran
rahatlığına
senin
Sayfa 380Kitabı okudu
Ve ben dönüp yine sana gelirim;
Elimde somun, gözlerimde mıh.
İşte bugün de kaybettim derim,
Aklımda dimdik duran bir çarmıh
Sayfa 395Kitabı okudu
Açacak yine baharda,
Dağlarda, koyaklarda.
Adı yok bir çiçektir
Zulmün kara toprağında.
Onun da bir sözü vardı
Bu gök kubbe altında.
İşte o öldü artık;
Bir yas bıraktı arkasında.
Ve çağ dışı bir korku
Sayfa 423Kitabı okudu
Tam dört yıl olmuş dün...
Alıştır kendini her şey biter ve gömülür;
"Ve nice yazlardan sonra kuğu da ölür."
Sayfa 404Kitabı okudu
Oysa şimdi yatağında yalınayak,
Bir akarsu denize koşmaktadır.
Umudun işlek kenar süsü olarak,
Kendini özlemle çoğaltmaktadır.
Elde değil biliyorum hak vermemek,
Kıstırılmış bu ezik insanlara.
Buz üstünde düşe kalka yürümek,
İzin vermiyor ne yazık coşkulara.
Ama sen yine de kendini sınırlı tutma;
Sevgilim, akarsuları sakın unutma.
Sayfa 409Kitabı okudu