Merhaba.. Sabahattin Ali'nin ikinci kitabı olan Kağnı'yı okudum. Toplam 13 öykünün bulunduğu kitapta son öykü olan Bir Skandal hariç diğer tüm öyküler 1935 ya da 1936 yılında yazılmış. (Bir Skandal, 1932) Öykülerde ağırlıklı olarak köy ya da hapis hayatından izlere, köy ve köylüler ile şehir ve şehirlilerin arasında bir uçurum bulunduğuna, insanların kurnazlıklarına, insan hayatının bir ikinci kişi için değersiz oluşuna, bencilliklerine tanık oluyoruz. Bunun yanı sıra ise aşka ve sevgiye de yine bazı hikayelerde rastlıyoruz. Öyküler genelde 5-8 sayfa uzunluğundaydı, son öykü olan 'Bir Skandal' ise 37 sayfa. Bu öykü de İstanbul'lu olan Nurullah'ın İç Anadolu'nun bir köyüne öğretmen olarak atanınca yaşadığı şaşkınlığını, aydın geçinen insanların konuşmaktan nasıl korktuğunu, farklı düşünceler öne sürenlerin anarşist olarak damgalandıklarını, kendinden olmayanları "kardeşçe ikaz" şeklinde uyarmalarını, insanların en küçük şeyleri abarttıklarını ve bazı insanların sırf kötülük yapmak için beyinlerinde bir mekanizma bulunduğunu okuyoruz. Kitapta hemen hemen tüm öyküleri sevdim ama özellikle bu son öyküyü daha çok sevdim. Nurullah'ın o şaşkınlığını, 'o insanların' içinde bulunmaktan yaşadığı zorluğu ve neredeyse boğulacak duruma gelmesini Sabahattin Ali çok iyi aktarmıştı. İlk kitabı Değirmen gibi bu kitabını da severek okudum. Bir sonraki okuyacağım Sabahattin Ali eseri yazarın üçüncü kitabı olan "Ses" olacak. Herkese keyifli okumalarr...

KağnıSabahattin Ali · Can Yayınları · 20194,081 okunma

·

114 görüntüleme

Öne Çıkan Yorum

Neslihan

@herodotunkizi ·

22 Ocak 2021 14:26

Güzel bir inceleme olmuş..☺🙏🏻📙

Bay C

@Bayccc ·

22 Ocak 2021 16:20

Teşekkür ederim.. ☺️🙏📚

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.