Fotoğrafa bakınca bu amca kesin bizim topraklarımızdan diyebiliriz. İşte tam da öyle. William Saroyan, Bitlis'ten Amerika'ya göç etmiş Ermeni bir ailenin Fresno'da doğan ilk çocuğu. Babası da Presbetiryen rahibi. Babası vefat edince yazar 5 yıl yetimhanede kalmış. Eğitimle de arası hiç değilmiş. On beş yaşında okulu bırakmış ancak gerçek hedefi olan yazarlık hayalinden vazgeçmemiş. Sürekli yazmış, dergilere göndermiş ama hep reddedilmiş. Bir gün bir öyküsünün Story dergisinde yayımlanması onun için dönüm noktası olmuş. Hatta 1939'da bir oyunuyla Pulitzer Ödülü almış ama kendisi bu oyununun diğer eserlerinden çok da iyi olmadığını söyleyerek ödülü reddetmiş. Bir dönem dünyayı gezerken ata toprakları Bitlis'e de uğramış. . Şimdi bütün bunları neden anlattım? Çünkü "Ödlekler Cesurdur" kitabındaki öykülerde yukarıda bahsi geçen birçok durum var. Öykülerin kahramanları kendi aile çevresinden seçilmiş. Belki de anlattıklarının bir kısmını yaşamıştır. Zira okulla arası pek iyi değilmiş, "İçinde Şiir ve Başkaca Her Şey Olan Eski Moda Bir Aşk Hikayesi", "Yabancı" öyküleri bunlara örnek olarak verilebilir. . Öykülerden anladığım kadarıyla,henüz bir kitabını okusam da, Saroyan'ın savaş karşıtı olduğunu söyleyebilirim. (Ödlekler çok güzel öyküydü.) Bunlar dışında yabancı bir ülkede azınlık olmak, eğitim sistemi, kiliseler gibi konular da öykülerde mevcut. . Saroyan'ın dili de çok sade. Akıcı ve sıcak bir anlatımla beraber zaman zaman mizahı da kullanmış. (Amerikalı Yolcuya Anadolu Öğütleri adlı öykü oldukça güldürdü.)

Ödlekler CesurdurWilliam Saroyan · Aras Yayıncılık · 2018278 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Harun Eytemiş