VELHASILIKELAM BEN ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN!
Bu incelemeyi büyük şair 
Ümit Yaşar Oğuzcan 'a ve kitabı hediye eden şair ruhlu dostum 
Arif Kılıç 'a armağan ediyorum.
Ümit Yaşar Oğuzcan şiir tarihimizde önemli bir yer edinen şairlerden biri. Bu kitabındaki şiirler günlük yaşantısından ve kendi şahsından çok fazla derin izler taşıdığı için incelemeyi Ümit Yaşar Oğuzcan'ın şiir kişiliği ve yazdıkları itibariyle, kendi biçemiyle yazmaya çalıştığım, okuyucularına armağan ettiği bir mektup şeklinde yazmaya çalışacağım. Asla amacım, Ümit Yaşar Oğuzcan'ın şahsıyla ya da yaşadıkları ile dalga geçmek değil, tamamen onun yazı çizgisiyle ve anlattıkları ile ilerlemeye çalıştım. Bu mektupta, ne anlattıysa ne bahsettiyse onu yazmaya çalıştım. Garipsediğiniz bir durum olursa, Ümit Yaşar Oğuzcan'ın renkli kişiliğine verin. Keyifli bir inceleme okumanız dileğimle..
(Not: Cümlelerin hepsi şahsıma aittir, kitaptan yardım aldığım doğrudur. Kaynağım kitaptır. )
( İkinci not: Yazdığım incelemede kusurlarım ve eksiklerim olduysa beni affedin.)
-MEKTUP-
Ben Ümit Yaşar Oğuzcan, yarı şair yarı banka memuru. 1.58 boyunda tek böbrekli adam. 9-10 yaşımdan beri şiir yazarım, hiç sıkılmadım. Şiir benim için yaşamak demekti, şiirlerle yaşadım. Şimdiden söyleyeyim, herkes şiir yazamaz, buna şiirlerim kadar eminim. Şairlikse benim tek meziyetimdir bunu bilin istedim..
Size hayatımı anlatayım, daha doğrusu karşılaştığım dönemleri ve süreçlerden bahsedeyim. Bir gün uyandım, yarım eksik hatırlıyorum, bir zamanlar arayış içerisindeydim, önce hayat beni hırpaladı sonra ben hayatı. Öyledir ki ben bu hayata ümitlerle ve ümitsizliklerle sonradan alıştım, kaynaştım. Durdum, ama şiir yazmaktan vazgeçemedim. Bunlar hayatımın önemli evreleriydi, Şiir Denizi'ne de mısra mısra işledim.
( Kitabın bölümleri: )
-Uyanış Dönemi
-Arayış Dönemi
-Çalkalanış Dönemi
-Duruluş Dönemi
Velhasıl kadınlar sevdim ama en çok Ayten'i. Onunla ölmek vardı, onunla yaşamak vardı ama o beni bir kere ölüme bırakmıştı, bütün kapılar kapalıydı. Ben de tuttum Ayten'e şiirler yazdım ama ne kendimi ne de duygularımı bir türlü anlatamadım..
Unutmadan söyleyeyim, yazdığım şiirleri gözle değil de dudaklarınızla okursanız çok sevineceğim. Çünkü ben kekemeyim, sesli bir şekilde okumanın keyfini tam süremedim. Sesli şiir okumanın kıymetini bilin istedim. Ama üzülmeyin şahsıma, kadınları sevmeden önceki kederlerimden biriydi bu. Şimdiyse geçti.
Biliyor musunuz, gençliğimi kaybettim, yalnızım, unutulmuş bir adamım. Ama kısım kısım mutluluğu yaşadım, Tanrı'yı aradım, sarhoşluğu aşkta tattım. Çok şükür yaşadıklarıma, ölmedim açlıktan ya da acımdan, yerinde bir hayat yaşadım.
Yeri geldi Tanrı' ya inandım, yeri geldi Tanrı yolundan saptım, bir kadını sevdim, ağladım. Yalnız kaldım, olmayacak ümitsizliklere saplandım. Velhasılıkelam ben Ümit Yaşar Oğuzcan, şiir sevdasıyla yanıp tutuşan adam.
Bir aralar kurtuluş kapısı arıyordum. Ümitlerim öldü ölecek, yaşadığım aşklar beni öldü öldürecek. Ne yapsam bilemedim, çıkardım kağıt kalemi 4 eylüldü, bin dokuz yüz elli dört, işim düştü de Tanrı'ya dilekçe yazdım ama cevap alamadım..
Karımdan bahsetmedim size, karım vardı sevilesi bir kadındı. Açtık, fakirdik, tok yatmazdık. Ama sözümdü ona ayda bir de olsa sinemalara uğrardık. Memur bir adamdım doğrusu, bu memur maaşıyla, parklarda gezmekten daha başka ne yapardık..
Ah, o zamanlar yok mu, deli olmak işten değildi, uyanış zamanlarımda. Tanrı'ya sorduğum sorular cevapsız, düşünüyorum sürekli sokaklarda anlamsız, dostlarım yok, gövdem yalnız, iyiyi gözettim hep, eylemlerim günahsız. Anlayanım yoktu işte, anlasana beni Allah'sız!
Ben Mecnun' dan da öte oldum ey okuyucularım. Leyla' mı bulamadım yanımda ama Leyla'yı Mecnun'dan çok sevdim. Sonra şiirler yazdım, bunlara sığındım. Aşkımı, yalnızlığımı, Tanrı'mı şiirlerimde anlattım, Mısralarda sakladım. Yazdıklarımı siz de okuyun diye kitap çıkardım, yayınladım.
Neden mutlu değilsiniz ey okuyucularım, yaşamayı neden sevmiyorsunuz, nereden geliyor o üzerinizdeki keder. Farz edin geri gelmiş o gamsız devir, farz edin mazidir devamı yarının, farz edin doğup büyüdüğünüz yerdesiniz, neşelisiniz. Ama yanlıştır bu farz etmeler, düşlediğimiz hayaller.. Geçmişi boş bırakalım, bugünü yaşayalım sonra önümüze bakalım..
Kader var, kaçınılmazdır dostlarım. O yazgıyı yaşayacağız, o ölümü tadacağız, sevdiklerimize belki kabirde ağlayacağız. Ama işitilmeyeceğiz dostlarım. Hadi gelin, bu ölümlü dünyada henüz vakit varken bütün kırgınlıkları unutalım, yaşanmışlıkları yok sayalım. Ölümdür bizi bekleyen, Orhan Veli'ye bile kalmadı bu dünya, bize de kalmayacak, anlasanıza!
Bu arada ben çok içerim, meyhanelere çok sık giderim. Hatıralarımız vardır dostum Orhan Veli ile meyhanelerde. Dinlemek isterseniz, şiirlerime beklerim..
Otuzlu yaşlarda Niğde'de memurluğumu yaptım. Hatırıma geldikçe şiir yazar, ağlarım. Tüm dostlarımı buradan mısralarla selamlarım.
Büyük bir şehirde küçük bir adamdım. Yumruk kadar kalbimle gövdemden büyük aşkı taşımaya çalıştım. Kusurum budur affedin beni. Velhasılıkelam ben Ümit Yaşar Oğuzcan, sevmekte ölçüsünü kaçıran adam..
Çoğu zaman yaşamak istemedim ama ölümden de korkup kaçtım. Sevdiğim kadınlar vardı unutamadım. Dostlarım vardı yalnızdım. Anlayan yoktu beni, aynalarda kendimi kendime anlattım. Sanmayın mutsuz bir adamım, sanmayın yaşamak istemiyorum. Yalnızlık kafama vurmuş, biraz da sarhoşum. Yaşamaya nankörlük ediyorum.
Kızgınım Turgut Uyar'a vakitsiz bir ölümle terk etti bizi. Kızgınım siz kadınlara görmediniz sevgimi. Kızgınım karşımdaki aynaya beni hep çirkin gösterdi. Kızgınım siz insanlara sevmediniz şiirlerimi ve beni. Ve kızgınım Tanrı'ya beni sensizlikle sınav etti.
Sizler beni yaşarken sevmediniz, aranıza beni kabul etmediniz, aşkıma inanmadınız.. Şimdi soruyorum size, yaptıklarınızdan pişman mısınız? Beni sizler öldürdünüz defalarca, usanmadım sevmekten bu hayatı, şiirler yazdım, aşkla yaşadım. Ben şimdi gerçekten gidiyorum bu dünyadan. Aşkımın son çarşambasıydı. Bir perşembe sabahı işte gidiyorum ölüme, sensiz ve yaşamadan.
Velhasılıkelam ben Ümit Yaşar Oğuzcan, şiirleriyle bile unutulan, hatırlanmayan adam.
Şiir Denizi 1
··
411 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.