Kemal bey ve arkadaşları,manzumelerini divan adını verdikleri defterlerde toplayan şairleri kötüler, onlar aleyhinde yazılar kitaplar yazarken aslında devlet gibi şiirin de son vasiyetini yazıyorlardı.Altı yüz yıl ömür sürmüş bir adamın can çekişmesi de elbette elli yıl sürecekti ve onlar elli yıl boyunca hastaya tek bir ilaç vermediler.Bu arada hala ona muhtaç olduklarını da fark etmiyorlar hala aruz ölçüsüyle şiirler yazmaktan vazgeçemiyorlardı.Gazel gitmiş sone gelmişti ama gazellerle birlikte bir medeniyet birikiminin de gitmekte olduğunun farkına varmadılar....
Sayfa 389Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.