Polisiye kitaplara olan ilgim Peyami Safa ile başladı. 11 yaşındayken hafta içi biriktirdiğim para ile haftasonu dersaneye giderken bir Cingöz Recai kitabı alırdım. Kitapçıda hepsi olmazdı sıralamaya göre okuyamazdım ama hepsini okumuştum o dönemde. Ahmet Ümit'in okuru bağlayan en önemli özelliği polisiyesi değil dili bence. Hiç kitap okumayan birinin bile kolayca okuyacağı bir 400 sayfa olmuş. Karakterler sıradan, halk içinden insanlar. Başkomiser Nevzat, yardımcısı Ali ve kriminolog Zeynep bir yılbaşı gecesi Tarlabaşında meydana gelen bir cinayeti çözmeye çalışıyorlar. Polisiye beklentisi yüksek olanları tatmin etmeyecektir bence güzeldi. Benim tahmin ettiğim kişi katil değildi buna karşın tahmin edilebilir biri olmuş. Okuyucu beyin jimnastiği yapıyor tabi ama İstanbul Hatırası isimli kitabı daha iyiydi bence bu konuda. İstanbul'un görünmeyen yüzünü konu olarak ele almış. Kabadayılar, bunların adamları, özellikle kadınların hayatına bu insanların etkileri, halkın bu tip meselelerle ne denli iç içe olduklarını. Okuduğum en politik Ahmet Ümit kitabı olmuş. 6 7 Eylül olayları Rumların ağzından, gezi parkı olaylarını oradakilerin ağzından anlatmış. Betonlaşmaya da değinmiş sanat eksikliğine de. Bir çok toplumsal konu var incelenen. Biraz sosyalizm esintisi yok değil hani. Ahmet Ümit okumaya yeni başlayacaklara İstanbul Hatırası ve Elveda Güzel Vatanım ile başlamalarını tavsiye ederim.

Beyoğlu'nun En Güzel AbisiAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201735,8bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Durmuş