Ey benim can içre canım, baht-ı aşkım, aşk-ı derunum; şimdi bana bir yol göster desen canımdan gayrısını bilmem. Geleceğim bekle desen, takvimleri eskitmem.
Durağım sen olursun, duam sen. Gözlediğim yoluna leke düşürmem. Beklemek yazgımdır, ah etmem. Beklemek sevdadandır, ziyan eylemem.
Yılları da aşarım yolları da. Ama gözlerinden ötesine gidemem. Ötesi namahrem... Ötesi hep mahzen...
Sultanım bilirim seni. Ben kalbimin kölesi, sen efendisi... Aşkını gönlüme taç, gönlümü gönlüne yar bilirim.
Serden geçerim de yardan geçemem. Öyle beylik laflar da edemem. Ne heybetim vardır ne de servetim. Ben sana acziyetimle geldim. Acziyetim en güzel hürriyetim...
Ben Sana sevdalı, kaderime aşığım. Hamdlar Rabbime, senalar kaderime... Çünkü seninle olmak, şansımdan değil, yazgımdandır. Ben sana meftun, yazgıma vurgunum. Ben sana müptela, yazgıma iptilayım.
Sen kaderimin kıyısında açan en nadide çiçek, nazlar sana yaraşır niyazlar bana. Bildiğim tüm güzellikler sende yaşar, bende göçer. Hoş kelamlar sanadır, ben de biter. Bir yitik tebessüme bel bağlarım da onu dahi sığdıramam ruhuma.
Şimdi anla ki sevdiğim, sen naftalin kokulu yüreğime düşen tek cemre, tek hecesin.
Müptela gönlüm sana emanettir. Veda fasılları istemem, kalışlar bana hidayettir. Övgüler dizemem, övgülerim güzelliğine perdedir. Vuslatı istemem, hasretim aşkıma demdir. Aramaktan değil, bulmaktan korkarım. Bulduğumda kıymet bilmek için, aramaya muhtacım.
Sen zahmetini sevdiğim en güzel rahmetim ol. Gözüm yok bu cihanda ama yine de iki cihanlık saadetim ol.
Ben sevda sözümü sende verdim. Sevdama sadık, Rabbime razıyım. Andelib de olurum gül de. Kahrını da hoş bilirim lütfunu da. Mum da olurum pervane de. Aslı da olurum Kamberde.
Söyle Gönül Şiirim, seven ne olmaz ki? Aşığın maşuktan öte yeri var mı ki?
Sen buyur yeter ki... Candan da geçerim cihandan da. Gururdan da geçerim onurdan da. Ne güzel söylemiş Fuzuli: Bana tan eyleyen gafil
Seni gör geç utanmaz mı
Ey Yar! Senin derdin ömrüme lütuftur. Senin emrin gönlüme sürurdur. Pinhan eylediğim gamım değil korkumdur. Çünkü bilirim; kaybetmek için sahip olmak gerekmez. Korkmak içinse kaybetmek gerekmez. Aşık o dur ki, gamı bal eyler, korkuyu def eyler.
Aşığım sana özünden çiçekler topladığım, sözlerinden bal yaptığım Yar! Şimdi, dem o demdir ki ne eylesem ne söylesem aşktandır. Ve aşk ; bir gün Rıza-yı ilahiye ulaştığında "Rabbim, ben ondan hoşnut ben ondan razıyım." diyebilmektir.
Yoluna turnalar adadığım gönlü güzelim, ben senden hoşnut ben senden razıyım.
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.