Kimsenin hikayesini bilmeden ne çok yargılıyoruz. Giydiği kıyafetiyle, fiziksel özellikleriyle, dinlediği müziklerle.. Hani önemli olan kalpti? O kadar çok duyar kasıyoruz oysa sonucu dediklerimizle bir mi oluyor, pek sanmıyorum. Ağzımızdan çıkanı kulaklarımız duymuyor, herkes tıkamış kulağını konuşuyor. Tanımadığımız insanlar hakkında bile ne kadar çok fikrimiz var. Kimse kendine toz kondurmuyor ama. Kimse aynı şartlarda yaşamıyor, kimse aynı sıkıntılarla uğraşmıyor, kimsenin hikayesi birbirine benzese bile bambaşka. Bunları da geçtim bilmediğimiz konularda bile eleştirmeyi neden görev edinmişiz? Eleştiri insanı yukarı taşır ama hangi eleştiri, bunu unutuyoruz. Sadece konuşuyoruz, kimseyi düşünmeden.. Orda burda duyar kasmak yerine herkes kendi hatalarına baksa, kendini eleştirse bir şeyler düzelecek aslında.. Umarım anlamakta daha da gecikmeyiz..
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.