Sepin Sinanoğlu inceer- ağıtların tanrısı Sepin in kitabında bahsettiği eski kültürlerde, ergenlikte inisiyasyon adında bir ritüel çocukluktan insan olmaya geçiş… babasının ölümü sepinde inisiyasyon etkisi yaratmış. Sepin bunu fark ediyor. Ah bu sonradan bir şeyi fark edişlerimiz, bağ kuruşlarımız. Kitabında( hayatında) çokca var. Sepinin kitabını kargo dağıtım görevlisinin elinden aldığımdan beri kitabın ismine ve az çok 2018 den beri tanıdığı olduğum ve kendimden izler bulduğum sepin e ve kendime ağlıyorum… yaşam…herkes bu aşka imreniyor… ben de imrendim... pek azımıza görünür aşkın öz hali bunu biliyordum da aşkı karşı tarafın mükemmel oluşu değil bizim kendimizin doğurduğumuzu bilmiyordum. Yani içimizdeymiş zaten. Hala tam bilemiyorum. peki karşı taraftan gelen, olması gereken ne?.. belki sonra öğrenirim ama önemli olan içimizde değil mi? O öylece dursun gerisi geliyor diye düşünüyorum. Yani sepin bana öyle hissettirdi. Hele bir de arkadaşlıklar var… okurken hayatımdaki canım arkadaşlarıma birer birer teşekkür ettim. Arkadaşlığın gücü hiç kesilmesin...yıkılmış olsak da bir yerlerde bizi sıkı sıkı sarıyorlar. İnsan bir acı (herhangi yoğun bir acı) hissettiğinde her şeyden nefret eder, sayıp döker.. olmadı mı düşünür… yok olmak ister, türkiye ye üzülür, gidişata küfürler saçar.. haksızlığa küfürler saçar.. tüm haksızlıklar gözün önünden geçer, nefret eder. Zamanın dışında, sanki o acı haricindeki zamanlarda bunların üstesinden bir şekilde gelemiyor gibi o acı anında üstesinden gelmeyi keser saf bir nefret… kendimden de biliyordum bunu ama bir başkasından ( özellikle kaleminden) beklemezdim bunu görmeyi ya da kaleme dökülmüş halini belki çünkü onların bende kelimesi, cümlesi yoktu. İnsan olmak… ellerin dert görmesin sepin.

Ağıtların TanrısıSepin İnceer · Doğan Novus Yayınları · 2021149 okunma

··

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep TUFAN