Senin iyi bir insan olduğunu, yüreğinin derinliklerinde hep yardıma hazır olduğunu, herkese yardım elini uzattığını, sana çok yabancı birinin ricasını bile kırmadığını biliyorum. Ama çok tuhaf bir iyilik anlayışın var: herkese açık, isteyenlerin avuçlarına sığdırabileceği kadarını alabileceği, büyük, hem de sonsuz büyüklükte bir iyilik, fakat aynı zamanda da, affına sığınarak söylüyorum, üşengeç bir iyilik. Uyarılmayı istiyor, ulaşılmayı bekliyor. Sen, ancak yardıma çağrıldığında, senden rica edildiğinde yardım ediyorsun, hoşlandığın için değil de, utancından ve zayıflığından ötürü yardım ediyorsun.
Sayfa 53Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.