Birkaç dakika sonra durdu ve Emma'nın, beyaz elbisesiyle, bir hayalet gibi, yavaş yavaş karanlıkta kaybolduğunu gördü, yüreği öyle hızlı çarpmaya başlamıştı ki, yere yuvarlanmamak için bir ağaca dayandı. Korkunç bir küfürle:
— Ben de ne budala adamım, dedi. Alt tarafı, güzel bir metresti!
Derhal o anda, Emma'nın güzelliği, bu aşkın bütün zevkleriyle birlikte gözünde canlandı. Evvela içlenir gibi oldu, sonra kadına karşı isyan etti. Ellerini kollarını hareket ettirerek: — Alt tarafı, diyordu, memleketi bırakıp gidemem, çocuğunun yükünü üzerime alamam.
Kendi kendine metanet vermek için bunları söylüyordu.
— Sonra bir sürü zorluklar, masraf... Yoo, hayır, hayır, bin defa hayır! Bu kadar aptallığa lüzum yok.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.