Benim Adım Kırmızı
Hayatımdan çok ruhumdan az şey var dediği aynı zamanda kendisinin en renkli ve en iyimser romanı olarak nitelendirdiği eser 1591 yılında İstanbul'da geçiyor. Kitap iki küçük oğlu ile güzel Şeküre’nin babasını eve getirdiği nakkaşlarla şekillenir. Bir cinayetle başlarız romana. "Şimdi bir ölüyüm ben, bir ceset, bir kuyunun dibinde". Ardından aşkı için sürgüne giden Hüsrev misali Kara çıkar birden ortaya ve çözülmesi gereken olaylarda bulur kendini.
Roman Sessiz Ev’de olduğu gibi birinci tekil şahıs ağzıyla yazılmıştır. Hatta Sessiz Ev’den daha da ileriye gidip yalnızca şahıslar değil nesneler ve renkler de konuşturulmuştur. Yazarında söz ettiği gibi Hüsrev ü Şirin ile zeminlenen hikayede olduğu üzere resmi görünce aşık olan Hüsrev’e hitaben İlk Resimde Aşk olacakmış ismi. Ancak betimlenen nesnelerle Benim Adım Kırmızı da bize kitabın renk ve zevklerle örülü olduğunu hissettirmektedir.
Kitaptaki aşk Hüsrev ü Şirin'i örnek alırken, nakkaş Zarif Efendi’nin ölümü ise bize kardeşleri tarafından kuyuya atılan Yusuf Peygamberi hatırlatır. Ve yine birçok doğu-batı romanında gördüğümüz kardeş anlaşmazlıkları hikâye boyunca hakimdir.
Romandaki asıl problem önceki eserlerinde olduğu gibi Doğu-Batı meselesi değil o dönem nakkaşlarının çektiği çileler, sanatçının çizgilerinin sınırlarıdır. Bu sınırlara rağmen gençliğinde ressam olmayı düşünen yazar bize minyatürleri çok güzel tasvir eder. Her okuduğumuzda gözümüzde canlandıracağımız, yanımızdaymış hissiyatını bulduğumuz resimler olur bunlar. Çünkü Orhan Pamuk resimleri kelimelerle tasvir eder. Fakat yazarın yalnızca resim tasvirleri başarılı değildir. Aynı zamanda birinci tekil ağzından yazdığı her bölümde büründürdüğü kimlikler de çok sağlamdır. Bazen bir renk - kırmızı- oluruz, bazen bir at, bazen de yerlere düşen, değersiz, cepten cebe dolaşan bir parayızdır kitapta.
https://1000kitap.com/kitap/kitap--180246 
Orhan Pamuk
·
92 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.