Pes etmek zayıflıktandır, hassasiyetten değil.
Yüksek dozda Tezer Özlü aldım.. Bu geceyi sağ salim atlatırım umarım.. :))) Ölürsem isterseniz bir taraflarıma bir şeyler bile yapabilirsiniz. "Ben ölünce şöyle böyle yapın.." dünyanın açık ara en saçma söylemi. Dinsel baksan da o sen değilsin, bilimsel baksan da değilsin. Sen ancak yaşarsan sensin.
Ölümü ağzından düşürmeyen insanların kafasında oluşan arzu genelde hep aynı. "Ben öleceğim ve herkes benim ne kadar narin, hassas, iyi bir insan olduğumu anlayacak. Herkes kıymetimi bilmediği için vicdan azabı çekecek.."
Oğuz Baba Tehlikeli Oyunlar'da;
"Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.." derken tam da bunu kastediyordu sanırım. İntiharın kendisi çok az insan için zevklidir. Onlara da mazoşist diyoruz zaten. Onun haricinde arzulanan ölümden sonraki evredir. İnsanlar bir araya toplanır, her biri kendi kişisel anıları ile sizin ne kadar mükemmel bir insan olduğunuzu anlatır falan filan..
İnanın ki öyle olmuyor. Yaşamak büyük bir fırsattır. Zamanın varoluşundan bu yana geçen o uzuuuuuuunnnnnn sürecin miniminnacık bir zerresinde var olmuşsan, saçma sapan düşünceleri kafandan at. Ölmek ölmektir. Köpek ölür, at ölür, eşek ölür, fil ölür... Her şey ölür. Ve hepsi de aynı şekilde ölür. Ölümün mükemmeli, ibretliği, efsaneliği olmaz. Ölürken değil, yaşarken farklı olabilirsin. Faydalı ol; dünyayı olumlu yönde değiştir. Fark yarat.
Çok mu yoksulsun, dünyayı değiştirecek gücün yok mu? Bir ekmek mi yiyebiliyorsun bir günde? Yarısını iki köpek arasında bölüştür. Günde yarım ekmekle iyi bir insan olarak yaşaman mümkün. Kedileri besle, hayvanları sev. Deniz kıyısına in, ovaya in, dereye in, ırmağa git ordaki çöpleri topla. Doğayı kendi çapında bu çöp esaretinden kurtar. Yapacak yığınla iyilik, güzellik var. Saçma sapan fikirlere kapılma olur mu? Fazla uzatmadan çok sevdiğim bir alıntı ile bitirmek isterim.. Keyifli okumalar dilerim..
" Bir bütün içinde olmamanın eksikliği, insanı cehalet, korku ve kendi kendini imha etmeye mahkûm eder ve onu hastalıklara,çöküşe, saldırganlığa, acımasızlığa ve dış dünyada savaşmaya kadar götürür.
Dünya, senin onu düşlediğin gibidir; o bir aynadır. Dışarıda kendi dünyanı bulursun, yarattığın, düşlediğin dünyayı. Dışarıda kendini bul! Git ve kim olduğunu gör...Diğerlerinin, senin içinde taşıdığın yalanın, uzlaşmanın, cehaletinin yansıyan görüntüleri olduğunu keşfedeceksin...
Değiş... ki dünya değişsin.
Beter bir dünya yaratıyorsun, sonra da kendi yarattığın şeyden, kendi eserinden dehşete düşüyorsun. Dünyanın nesnel olduğunu düşünüyorsun...oysa dünya senin onu düşlediğin gibidir. Git, dünyaya gir ve bunları kabullen... Kendi içindeki yoksullarla, zorbalarla, toplum dışına atılmışlarla tanış. Onları kabullen! Sakın onları görmezden gelme ve sakın suçlama. Dünyana teslim ol. Git ve yarattığın şeyi bilinçli olarak kabullen: bir dünya, sabit, cahil bir dünya... ölü.
Bir kişinin gücü, kendine sahip olmasında ve aynı zamanda kendisine teslim olmasında yatar."
—
Stefano D'Anna , 
Tanrılar Okulu
··
153 görüntüleme
Kayıpların çok olması kazanımlarımızın anlamını yitirmesine sebebiyet vermemeli.
“yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde
ölüme inanmadığın için,
yaşamak yani ağır bastığından.”
Elinize sağlık. Mesaj alınmıştır. 😉💫
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.