Sevdiğim bir kitap daha oldu.Filmini henüz izlemediğim için büyük merakla okudum.çok iyi bir temel fikri var ve tartıştığı çok önemli bir psikolojik mesele var.İnsan egosunun ve kolektif bilincinin doğasından ve oluşturduğu düzenden birkaç ışık yılı uzaklaşıp Pierre Boulle'ün sarı noktaya düşen ışınlar gibi her şeyi tersyüz etmesine izin verme zamanı gelmiş.
Boulle'ün sahneleri çok çarpıcıydı:türdaşlarla ilk karşılaşma,ana karakterin bir maymunla entelektüel ve duygusal düzlemde bir tür aşk bağı kurması,profesörün delirmesi vesaire insan beyninin çaresizliğini ve özgüvenini koruması için üzerinde bir parça hakimiyeti olduğunu düşündüğü toplum kuralları,etik yargılar ve biyolojik hiyerarşideki özel konumunu hatırlatan alışkanlıklarına ne kadar ihtiyacı olduğunu anlattığı için çok değerli bir kitap.uygarlaşmanın,bireysel ve toplumsal gelişmenin bir yandan sinirbilimsel örüntüleri olduğunu gösteren bir yandan da inanca,hayalgücüne(Ne habersin Harrari abi) ve üstünlüğün doyumuna nasıl prangalarla bağlı olduğunu gösteren bir roman.Bir mahkumiyet romanı fakat anlayabilen için bu mahkumiyet dünyamızın işleyişinin bizi sürüklediği mahkumiyet;bilimle,sanatla,siyasetle,''toplumsal sözleşme'' tipleriyle açıklamaya çalıştığımız mahkumiyet.Varolma mahkumiyetimiz.
Okuyun,okutun.
