Haldun Taner “ İnsan Olduğunun Farkına Varabilmek” Adlı bir makalesinde; İnsanca yaşayabilmenin ölçüsünün, bunu fark edebilmek olduğundan söz eder. Ne kadar yaşadığına bakmaksızın hayatın değerini bilen pekçok insanı örnek verir. Bu insanlar güne okuyarak ya da hoş besteleri art arda dinleyerek başlar. ” peki ya biz?” diye sorar. Cevap açıktır: “uyku sersemi çay masasının başına geçip gazetelere saldırarak başlarız.“ gazetelerde politikacıların amansız çekişmeleri, futbol ve magazin kavgalarından başka bir şey yoktur.“ böyle seviyesiz ve biteviye haberlerle başlayan günden hayır mı gelir ? Bunlarla beslenen kafa gün boyunca olumlu şeyler mi düşünebilir ? diye de ekler. Üstelik Haldun Taner bunları söylerken elli yıl önceki dünyadan söz ediyor. yani üzerinden asırlar geçsede hepimizi hasta eden bu sağlıksız, kavga, gürültü, düzeni değişmiyor. Kültüre sanata ayırdığımız zaman her geçen gün sadece mesai olarak değil, ekonomik olarak da imkansızlaşıyor. Sanatın iyileştirici gücünü hayatımızdan çıkarmak, tabiatın enerjisinden uzak kalmak, enerjimizi emen haber akışı ile birleşerek önce moralimizi bozuyor, sonra da moralsizlik bağışıklık sistemimizi düşürüyor. Böylece her türlü hastalığa açık hale geliyoruz.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.