Ama işte günler akşam oldu, kış geçip bahar geldi, yaz gidip sonbahar oldu, parça parça, sanki çöp çöp akıp bitti; kederim de geçti gitti, daha doğrusu dibe indi; çünkü ne de olsa bir şeyler kalıyor, nasıl söyleyeyim... Sanki insanın yüreğine bir taş oturuyor! Ama ne yapalım; hepimizin başına gelecek, kendimizi çürütecek ölenle ölecek değiliz ya!..
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.