*** Bazen sosyal medyada bir şeylerin altına veya üstüne düşüncelerinizi yazmak, konuyla ilgili görüşünüzü belirtmek isteyip de "Aman öyle yazmayım başıma bir iş gelir, Aman şöyle demeyim yanlış anlaşılabilir, Aman onu yazarsam atılırım, kovulurum, soruşturulurum, kovuşturulurum, tutuklanırım hatta tutuklanmadan hapsolunurum..." dediğiniz oluyor mu? . Benim oluyor bazen ve bu bazen çoğu kez hiç de hakaret/iftira/şiddet içerikli şeyler olmadığı halde vazgeçiyorum yazmaktan. Yazmaktan vazgeçiyorum... Susuyorum... . Ama kendine güvenen cesur yürekler ağzına gelenleri yazabiliyor sağa sola. Ne de cesur yürekler onlar. Hayranım onlara... Muhalifine daha doğrusu kendisine muhalif olana nesnellikten uzak yargılamalar, ispata dayanmayan ithamlar, gerçeğe aykırı safsatalar, gerçekten uzak (yalan demiyorum nezaketen) söylemler ve daha çok ağız dolusu sövgüler... Ne de güzel küfür edebiliyorlar. Ağzına ilk geleni söyleyebiliyorlar. Söyleyebiliyorlar çünkü ağızlarına gelen ilk sözler çoğunlukla akıllarına uğramadan konuşuyorlar ve Aziz Nesin'in de dediği gibi: "Bozulmuştu dilinin çarkı Ağzıyla gerisinin yoktu farkı" . Aziz Nesin ise sene 1958'de "Bir Yazı Nasıl Yazılır" diye bir yazı yazıyor. Yazıyı öyle yazmak zorunda kalıyor ki, ilk yazdığına benzemeyen bir yazı çıkıyor ortaya. Düşündüğünü ya da yazmak istediğini yazamıyor. Bunun sebebi de siyasi otorite değil haa, yakın çevresi. Eşi, çocukları, anası, babası... Aman onu yazma şöyle olur, aman bunu yazma bi iş gelir başına, aman şu kelimeyi çıkar, aman bu kelimeyi değiştir... Tüm sevenleri korkuyor, yazdıklarından başına bir şey gelecek diye. Korkuyorlar. Dolayısıyla yazar da korkuyor. O da buduyor yazdıklarını... Yazamıyor istediği gibi çünkü korkuyor. . Benim oluyor bazen ve bu bazen çoğu kez hiç de hakaret/iftira/şiddet içerikli şeyler olmadığı halde vazgeçiyorum yazmaktan. Yazmaktan vazgeçiyorum... Susuyorum... * Ve ben ve benim gibiler sustuğu için “Nane Maydanoz” yazısını kaleme almış Aziz Nesin. -sansür- -sansür- -sansür- Gündemde ekonomik kriz mi var, Japonya’daki esnafın hali, Gündemde hukuksuzluk mu var, anayasa reformu… Gündemde bir şey mi yok, Ay'a yolculuk... * Ben de bu yoğun gündem ışığında kedilerle ilgili yazılar kaleme almayı planlıyorum. Güzel temennilerinizi lütfen esirgemeyin :) *** ALINTILAR KÖŞESİ Es-sükûtü hayrün mineddırdır. (s:13) * Yalnızlık benim için, kendisinden vazgeçemediğim en güzel eş oldu. Bitek eksiği var: Kısır… Bir de çocuğumuz olsaydı! (s:29) * Bu seçimi kimler kazanacak dersin? Ne? Yasak mı? Aman deme, siyasetle uğraşmak çöpçülere de mi yasak? Anlamadım gitti, sendikalara yasak, memurlara yasak, öğrencilere yasak, profesörlere yasak, çöpçülere yasak… Peki kardeşim, bu siyasetle kim uğraşacak?.. (s:38) * Köpek adamı ısırdı mı, o haber yazılmaz; adam köpeği ısırırsa, haber önemlidir, yazılır. (s:39) * Nisan mayıs ayları gelip de, koyun kuzu melemeye, buzağı düve böğürmeye, tay kısrak kişnemeye başlayınca… (s:41) * Çalmasınlar demiyorum. Desem de nasıl olsa yine çalacaklar. Ama hiç olmazsa daha az çalsınlar. (s:47) * İbni Hafazan El Kalpazan Ebu Lafazan vel-abazan diyor ki : “Halk, hükümetlerin her dediğini anlar ama hiçbir dediğini hükümetlere anlatamaz!” (s:53) * Verilen şeyle, alınan şey arasında çok ama çok büyük ayrım vardır. İnsanoğlu ancak aldığı şeylerin gerçek sahibi olabilir; kendisine verilen şeylerin ise sahibi olduğunu sanır. Verilen şeyde 'bağış' niteliği, alınan şeyde ise 'hak etme, sahip olma' niteliği vardır. ... Verilenle alınan arasındaki fark budur işte, iktidarlar, halk haklarını almaya doğru yöneldi, kıpırdamalar başladı mı, o almaya kalkmadan kendisi vermeye başlar. Kendisi verir demek, gıdım gıdım verir, açılan ağızları susturur, istekleri uyuşturur demektir. (s:123-125) * Bu sözler ne deli saçması ne de akıllı saçmalaması… (s:141)