Körlerden birine, özgürsün, diyorlar, onu dış dünyadan ayıran kapı açılıyor. Git haydi özgürsün diyoruz tekrar, o yerinden kımıldamıyor, sokağın ortasında hareketsiz duruyor, korkuyorlar, nereye gideceklerini bilemiyorlar, çünkü rasyonel bir labirent olan akıl hastanesinde, böyle tanımlanıyor orası, yaşamak ile önümüzde bir rehber olmadan ya da bir köpeğin tasmasını tutmadan aklını kaybetmiş bir şehir labirentine, sadece mekanları belirleyip oraya götüren yolları gösteremediği için belleğin işe yaramadığı o labirentin içine girmeyi göze almak arasında bir kıyaslama yapamıyorlar.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.