Çağatay ulusunun aşiretleri, ortak bir liderlikten çok, paylaşılan geleneklerin ve çıkarların birleştirdiği bir konfederasyon oluşturuyordu. Ulus'u oluşturan şey ne fetih ne buyruk, fakat tedrici bir ayrılma ve karışma süreciydi. Mensuplar Çağatay hanedanına karşı ortak bir sadakat duygusu besliyor ve hanlığın askeri ve idari sisteminden kalan yapıları kullanıyorlardı. Ulus, merkezi bir önderliği olmadığı halde, ortak kimliği olan sabit bir kütle olarak kaldı ve Çağatay hanlığının ayrılışından Timur'un tahta çıkışına kadar, sınırları da üyeleri de değişmedi.
Sayfa 77
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.