Hayat da o sevgili gibidir. Onu düşler,düşledikçe severiz. Yaşamaya kalkışmamak gerekir; tıpkı o oğlan çocuğu gibi aptallığa atarız kendimizi; bir anda değil ama, çünkü hayatta her şey fark edilmeyen nüanslarla ilerler. On yılın sonunda artık düşlerimizi tanıyamaz , onları inkar eder, sığırlar gibi o an çiğnenecek ot uğruna yaşarız.
Sayfa 121Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.