Benim adım sebil
Gözlerimden ırmaklar akar
Saçlarından geceler doğar
Hep buz gibidir ellerim
kalbime inat
Kalbim kör bir ateş
Kalbim umut çiftçisi
Kalbim sevgiden öksüz
Saçları hiç okşanmamış bir yetim
Ahh benim zavallı kalbim
Demedim mi sana inanma bu masallara
İncinirsin
Ben bile saramam seni
Benim kendime hayrım yok
Seni bana Mevla vermiş olmasa, çoktan bir cami avlusuna bırakırdım seni
Belki bir sakallı evlat edinirdi seni
Başını okşar, bayramlarda sana bayramlık alırdı.
Ben sana iyi bakamadım .
Hayallerine çilekli toka takamadım
Portakal suyu sıkmadım sana hiç bir sabah
Bir kağıt helva bile almadım sana
Mahşerde hak isteme benden
İki rekât namaz bir kaç sayfa kuran sevabım, adını bile unuttuğum günahlarım var.
Sana mahşerde de verebileceğim bir şey yok.
Sen en iyisi git
Ben bırakamam seni
Yine seni umutla kandırır masallar anlatır sonra yine gerçeklerle yakarım canını.
Gülmeye meyillisin ama seni ağlatmayı çok iyi bilirim
Bir ben bir sezen
Sahi sezen de seni ağlatıyor değil mi ?
Ama sezen beni de ağlatır gözlerimi de .
Kulak ver söylediği sözlere
Bende yoluma giderim diyor ya
Sen de git yoluna
Ama dikkat et yine
Kanma o umut denen adama
Ellerindeki çiçeklere , yüzündeki gülümsemeye.
Tuzak gülüşü o
Bir gülüşe seni yakar
Üzülürsün yine
Seni önemsediğimden değil sadece ...
Sadece dedim ya hak isteme benden diye.
Kızma bana
Seni emanet edeceğim kimse bulamadım diye
İki çift hoş söz edenin olmadı
Kimse sana talip olmadı
Bende de ağırlık etme artık
Git bir çingene kızı bul
Ona yarenlik et
Bak çingene kızları çok sevilir
İri gözleri ile dünyayı daha iyi görür
Zaten bilirsin benim gözlerim hep nemlidir.
Ahh kalbim keşke böyle olmasaydı
Keşke .
Ama keşkelerin bir ehemmiyeti yok artık .
Yolun bahtım açık olsun .
Arada bir yaz bana özlerim senin hüzünlüsohbetlerini
Allah'a emanet ol
Beni unutma.