Değişik bir vesile ile okumaya başladığım Kitapçı Mendel hakkında edindiğim birkaç fikri paylaşmak istedim. Öncelikle şunu izah etmeliyim ki Stefan Zweig ile çok ileri boyutta bir yazar-okur ilişkim yok yani birkaç kitabını okumuş ve bekledigim lezzeti alamamıştım, bu kanımın dışında tuttuğum tek bir kitabı var o da : Acımak (Namıdiğer:Sabırsız Yürek).
Acımak kitabını çok sever ve aynı sevgiyle de tavsiye ederim. Hasılı uzun bir müddettir ne elime ne de listeme aldığım bir yazardı kendisi ta ki Kitapçı Mendel'e kadar.
Kitapçı Mendel'i güzel bir okuma grubu vesilesiyle okuyoruz ve ben de bu sebeple okumak durumunda kaldım. İyi ki de tekrardan elime almışım çünkü güzel mesajları ve ifadeleri olan duru bir kitap bana göre kendileri. Kitabın yapısından bahsederek bahse girmeliyim. Kitap, iki bölümden oluşuyor:Kitapçı Mendel ve Kızıl. Malumunuz, ilk bölüm aynı zamanda kitaba ad olmuş. Kitabın muhtevası hakkında pek ip ucu vermemeye çalışarak şunu belirtmeliyim ki her iki bölümdeki ana karakterler birbirlerine çok benziyor ve uyumlular.Kitabı bitirdikten sonra aslında bu iki kişiyi bir araya getirdiğimizde birbirlerine derman olabilirler mi diye düşünmeden edemedim.
Bu iki karakter; toplumla içli dışlı olmayan ama toplumda bir şekilde fark edilmiş, kendi içinde farklı özellik ve düşüncelere sahip, dışarıdan çok şeffaf olmayan bir yerdeler.Bence ikisi de nev-i şahsına münhasır kişilikler.
Modern yalnızlık esintisiyle o dönemin toplumunun fikir ve uygulamasını bize gösteriyor.
Okudukça kendimizce paylar çıkarabileceğimiz satırlarla haşır neşir oluyoruz.
Benim bu kitapta gördüğüm ve her iki bölümde de hoşuma giden alt mesaj şu oldu: İnsanların ruhsal ve fiziksel sağlıklarını kaybetmemeleri için birbirlerine ihtiyaçları var şöyle ki bir insana derman olmak, insanlara yardım etmek bir bakıma insanın kendisine yardımı ve bakımı oluyor. Başkalarına ulaşabildiğimiz ölçüde kendimizi inşa edip onarabiliyoruz ve insanların birbirlerini anmasıyla varlığını koruyan vefa duygusu sayesinde insanın saplandığı yalnızlıktan kurtulabileceğini sezdiriyor. Bu şekilde güçlenen karakter ve olayları okumak güzeldi.
Kızıl bölümünü daha çok sevdim belki de o kısım daha uzun olduğu ve daha çok detay içerdiğindendir. Bu bölümde beni rahatsız eden bir kısım olsa da genel hatlarıyla "Zweig için bir şans daha" kitabı oldu benim için.
Bir de konunun işlenişi yönüyle bende bazı çağrışımlar uyandırdı onları da şu şekilde açıklayabilirim:
Kitapçı Mendel bana Katip Bartleby'i anımsattı. Kurmacanın başında çok farklı bir karakter ve olayın seyrini, neticesini göremediğimiz bir yazın. Bana ikisi de biraz sanat filmli sonu anımsatmakla birlikte Kitapçı Mendel'in daha derli toplu bir metin olduğunu düşünüyorum.
Kitabın iki bölümü için de geçerli bir şey olsa da bana Kızıl bölümünde kendisini daha çok gösteren bir Peyami Safa esintisi aldım. Bu, üslup özelliği olarak değil de yansıtılan psikolojinin derin ve gerçekçi verilmesinden dolayı bana kalırsa.
Toparlayacak olursam Kitapçı Mendel ve Kızıl okunursa pişman etmeyecek akıcı bir kitap. Samimî tavsiyemdir.
Keyifli okumalar dilerim. 
Stefan Zweig 
Kitapçı Mendel
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.