Sadri, arkalarından nefretle baktı, yere tükürdü, bir sigara yaktı... Babasına bin kere söylemişti; alalım şu kızı fabrikadan. Onun kazanacağı para yerin dibine geçsin. Başımıza bela olacak. Yok. Olmaz. Benim kızım şöyle, benim kızım böyle. Bu zamanda... Anama bile güvenmem diyor Musa. Doğru. Kız kısmı değil mi? Ne ana tanırlar, ne baba, ne kardeş. Gözlerine birini kestirdiler mi, bir gün yallaaah. Onun için boş ver...
Sayfa 43Kitabı okudu
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.