Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Yazgıyı Kabullenmek Üzerine
"Tanrı'yı ya da insanları suçlamamak; yaşanan olaylar karşısında üzüntüye kapılmamak; ölümü iyilik ve soylulukla beklemek; yapılması gereken neyse onu yapmak: Hekimin söylediklerinden korkuya kapılmamak; 'İyiye gidiyorsun.' Dediği zamanda çok sevinmemek. (çünkü) Bu sözün için iyi olan yanı ne? Sağlıklı olduğun zamanlarda sağlığın senin için iyi olan yanı neydi? Hatta (hekim) sana 'Kötüye gidiyorsun.' diyecek olsa yine de umutsuzluğa düşme. (çünkü) Hasta olmak nedir? Ruhla bedenin birbirlerinden ayrılmaya yakın olmaları değil mi? Bunun zararlı (kötü) olan tarafı nedir? (ayrılmaya) Şimdi yakın değillerse bile, bir gün mutlaka ayrılmayacaklar mı? Sen öldüğünde dünya altüst mü olacak? Öyleyse neden hekime dalkavukluk ediyorsun? Neden ona 'Efendim, siz isterseniz beni iyileştirebilirsiniz.' Diye yalvarıyorsun? Neden ona kaşlarını kaldırması (kendini büyük bir kişi sanması) için fırsat tanıyorsun? Sana ait olmayan, ölmeye mahkum bedenin uğruna, neden ona o hekimin karşısındaki davranışların ayağını ölçmekte olan bir ayakkabıcının yada evini yapan bir marangozun karşısındaki davranışların gibi değil? Ateşi yükselmiş bir kimsenin bunları yapmak için bir fırsatı vardır; eğer yaparsa kendine ait olan şeylere sahip olur. Çünkü dış dünyaya ait şarap, yağ ya da beden gibi şeylerle ilgilenmek bir filozofun işi değildir, o kendine ait olan akıl yetisiyle ilgilenir. Fakat dış dünyamızdaki şeylere karşı nasıl davranması gerekir? Onlar konusunda dikkatsiz olmaması yeterlidir. O halde korkmak için bir sebep var mı? Başkalarına ait ve bizim için hiçbir değeri olmayan şeylerden ötürü kaygılanmak yada korkmak için bir sebep var mı? İmdi, şu iki ilkeyi her zaman hazırda bulundurmalıyız: İrade dışındaki hiçbir şeyin iyi yada kötü olamayacağı; olayları yönlendirmemizin değil onları takip etmemizin gerekliliği. 'Öyleyse hekim beni tedavi etmek zorunda değil.' Çok doğru, fakat şunu da bilmesi gerekir. Beni tedavi edecek olursa ona büyük bir saygı duyarım; çünkü bu benim görevimdir; öteki (tedavi etmek) ise bir başkasının (hekimin) görevi. Bunu (saygı duymamı) hiç kimse engelleyemez. Ancak öteki engellenebilir."
Sayfa 360 - Şule YayınlarıKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.