Dilimde Ezgi’nin günlüğü hişt hişt...
Nedense kitaba kendimi veremedim kesinlikle kötü demek haddime değil ama sanki bana hitap etmedi yada henüz anlayabilecek olgunlukta değilim yeteri kadar yalnızlık nedir bilmiyorum yada tekrar sakin kafa ile okumam lazım bilemiyorum.Sanki rüya ile gerçek birbirine karışmıştı .
Korkunç bir yalnızlık ,huzursuzluk vardı sanki ,sadece sevgi onu ayakta tutuyordu.
Karmaşıklıkla bitirdim kitabı...daha çok gayret etmem gerekiyordu belki daha iyi anlamak için.
Keyifli okumalar dilerim
