Efşan: Gülücüklerden vazgeçeli çok oldu benim Öpücüklerimi de unuttum dünde Gözyaşlarımı alsaydım keşke Sana benzeyen damlalarımı Tanelerimi çocuk… Hani arı, hani saf, duru bir deniz Yüreğin gibi tertemiz, lekesiz Kirsiz pak...

Gülücüklerden vazgeçeli çok oldu benim Öpücüklerimi de unuttum dünde Gözyaşlarımı alsaydım keşke Sana benzeyen damlalarımı Tanelerimi çocuk… Hani arı, hani saf, duru bir deniz Yüreğin gibi tertemiz, lekesiz Kirsiz pak Sunabilseydim bağrımı sana çocuk Sarılabilseydim kucak kucak! Hayallerim böylesine bulanmasaydı hani Dolanmasaydı dağları kapkara bulut Paramparça doğranmasa her umut Kalabilse goncalarda tomurcuk Senin gibi çocuk… Yüreğin gibi umutlu, çoşkulu Kuşkulu kalmasaydı günüm Gürül gürül akabilse şelalem Yanabilse meşalem hep Güneş gibi büyük Işıldasaydım sana çocuk! Kurumasa diyorum ya çiçekler Yok olmasaydı keşke sevdası kelebeğin Her bir dalın konarında umut olsaydı Yuva olsaydı kuşlara sımsıcak Kanat kanat uçabilseydi sana Sapanımın çatalına lanetler Kasığım da sancım var Acımla yüzleşsem senden çok önce Dönence olmasa keşke bu kahır Ağır gelir şimdi çocuk Çok ağır!

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Efşan