Bu dünyanın geçiciliği, hatta bir hayalden, su üzerindeki bir nakıştan (nakş-ı ber âb) olduğuna dair keskin şuur, İslam medeniyetinin özellikle Osmanlı yorumunda, şehirlerin dokusuna da açık bir biçimde yansımıştır. Mesken mimarisinde gösterişten mümkün olduğunca sakınan Osmanlılar, kargır ev yaptırmayı Şeddadî bina kurmak ve “dünyaya kazık çakmaya” kalkışmak olarak görürlerdi.
·
14 görüntüleme
"Nakş-ı ber âb"ı dünyanın geçiciliği yönüyle düşünmemiştim. Belki de sadece bana tesir ettiği yönüne odaklandığım içindir.
Bu ifadeyi nakş-ı ber an olarak yazdım yanlışlıkla ama çok güzel oldu. Bana tecellinin her an yenilendiğinin, kevn ü fesâdın her an yeniden bir damla şu üzerinde tekrar sahneye konulduğunu ve bize seyrettirildiğini anımsadım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.