Sanatçıların hayatını anlatan filmler işkence verir bana. Böyle filmleri yapanlar, o dönemde yaşasalardı van Gogh’a bir tablosu için yarım paket sigara verip sonra da, “Bir pipoluk tütün de verseydik bize bunu yine çizerdi,” diye üzülen insanlardır. O filmlerde, sanatçı ruhunun ıstırapları, sefaletleri ve Şeytan’la mücadeleleri anlatılır, fakat her şey geçmişte olmuş kabul edilir. Sigarası olmayan, karısına ayakkabı alamayan bir günümüz sanatçısı ise film yapımcıları için ilginç değildir. Bazı boş boğazların onun bir dâhi olduğunu kavraması için daha üç nesil geçmesi gerekir. “Sanatçı ruhunun coşkuyla aranması...”
Sayfa 98Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.