Yezidi kırımlarını anlatırken o koskocaman hüzünlü ceren gözleri kısılıyor , kapanıyor , acı içinde çırpınıyor ,sesi kısılıncaya kadar kendinden geçerek konuşuyor, sesi kısılıp cıkmaz olunca da susuyordu.'' fırat'' diyordu ,'' Fırat , günlerce , aylarca insan ölüleriyle doldu da taştı. Fırat suyu kan akıyor baksana, Dicle '' diyordu. ''Dicle günlerce ,aylarca insan ölüleriyle doldu da taştı. Dünyanın bütün kartalları çöle indiler ,çölde insan etine doydular:'' Birden yüzü ışıyıveriyor ,gözlerine sevinç, sevgi doluyor ,ağız dolusu gülüyor ,sonra susuyor ,ardından da patlarcasına konuşuyordu: Bunlar şeytana ,güneşe,toprağa, ateşe tapıyorlarmış. o şeytan ki Allaha başkaldırmış .Kim gördü şeytanı ,Allahın huzuruna kim gitti ?Bir yandan bakarsan Yezidiler haklı, Vareden ve yaratan ki topraktır , güneştir ,sudur,havadır. Yezidiler günde
üç kere, bir sabah gün doğarken, bir kezde tam öğleyin güneş tepedeyken , bir de gün batarken yüzlerini güneşe dönerler dualarını okurlar. Yüzyıllardır bu insanlar öldürüldüler, o kada sürgün edildiler, o kadar işkence gördüler, o kadar işkence gördüler yinede yılmadılar, tükenmediler. şu insanoğlundan öylesine bir güç var ki tükenmiyor, çürümüyor ,ölmüyor toprak gibi ,ışık gibi, su gibi. Ben Yezidi değilim ama, onların direnme güçlerini,insanlıklarını, dostluklarını seviyorum. Onlar adam öldürmezler . adam öldürenleri Yezidilikten çıkarılırlar. onlar savaşı toplu bir kırım sayarlar , savaşa katılmamak için direnirler. Yüzyıllardır kan revan içindedirler ,durmadan durmadan kanları seler gibi akmıştır.Ottan başka yyecek birşey bulamamışlar, ama yürekleri kararmamış, seviçlerini yitirmemişler ,hangi koşul içinde olurlarsa olsunlar, yüce dağların kovuklarında Kartallar gibi yaşamışlar
Sayfa 244
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.