Shakespeare bilginleri aşağı yukarı üç yüz küsur yıldan beri, William Shakespeare ile John Fletcher’in[1] yazdıkları, kaybolmuş olan Cardenio adlı oyunu arıyorlardı. Bu oyunun 1613 yılında Kral I. James’in sarayında oynandığı biliniyordu. Bundan kırk yıl sonra, 1653’te, yazarları Shakespeare ile Fletcher olan Cardenio adlı bir oyun Kayıt Bürosu’nun defterine kaydedilmişti. Bu oyunun adı aslında Cervantes’in Don Quijote romanındaki ilginç bir karakterin adından alınmıştı. Shakespeare hayranları yıllarca bu oyunun metnini bulmak için kütüphanelere, kilise belgeliklerine, tavan aralarına, özel belgeliklere varıncaya dek girip araştırdılar ____ Sonunda, British Museum Kütüphanesi’nde bütün bu gereklere uygun bir yazma bulundu. Bu yazmanın ön sayfasına sansürün koyduğu başlık The Second Maiden’s Tragedy idi. Adı değişik de olsa bunun Cardenio’nun özgün yazması olduğu anlaşıldı. Cardenio ya da The Second Maiden’s Tragedy, Pericles ve Cymbeline gibi, Shakespeare’in dehasının alacakaranlığında, son yazdığı şaşırtıcı oyunlarından biridir. Shakespeare bilginleri, onun bu son oyunlarının yazarın üstün ölçütlerine uygun olmadığı konusunda birçok neden göstermektedirler. Pericles’in zayıf kurgusu, Cymbeline’deki karakter yapısındaki eksikler Cardenio’da da görülebilir. Tiyatro ortağı, yazar ve oyuncu olarak çalışan Shakespeare artık yorulmuştu, büyük bir olasılıkla da hastaydı. Ölümünden beş yıl önce, büyük zorluklarla geçen hayatının yükünü taşıyordu; on bir yaşındaki oğlu Hamnet’in ölümü onu fazlasıyla sarsmıştı; çocukluğunun geçtiği ve çok sevdiği Stratford hasreti, bir de yakalandığı hastalık yüzünden imzasını bile doğru dürüst atamayacak duruma gelmişti. Holograf uzmanlarının incelemeleri sonucunda Cardenio metninin tamamının Shakespeare’in el yazısıyla yazılmış olduğu saptanmıştır; “i”lerin üstündeki noktalara kadar bu metin yazarın yazı özelliklerini içermektedir. Bu oyunun yarısı ya da büyük bir bölümü Shakespeare tarafından yazılmıştır. Cardenio, aşağı yukarı yazarın son deha ürünü Fırtına’dan bir yıl önce yazılmasına karşın, Fırtına’daki parlaklığı içermez. Fırtına belki de Shakespeare’in sönmeden önceki son parlak alevidir. Elbette Cardenio’da da büyük ustanın dokunuşları vardır: Akıllıca bir kurgusu, hızlı gelişen bir olay dizisi, sert çatışmalar, müthiş bir merak öğesi, zorunlu sahneler, güçlü tümceler, beceriklice işlenmiş bulgu deyimler, başarılı bir konuşma örgüsü, iyi ve kötünün zaferi, bunların hepsi bu oyunda vardır. Onun deha ürünü büyük oyunlarıyla kıyaslanmazsa, Cardenio parlak bir Shakespeare oyunu sayılmalıdır. -Kitaptan açiklama..

CardenioWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2021778 okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.