Dostoyevski'nin üçüncü kitabı olan Ev Sahibesi'nde kendimden pek bir şey bulamadığımı itiraf ediyorum. Dolayısıyla bu romanı çok da beğenmiş sayılmam. İkinci kitabı olan Öteki'ye ne kadar olumsuz eleştiri yapılsa da Öteki'yi bu kitaptan daha çok sevmiştim. Okuduğum yayınevi sebebiyle içinde Ev Sahibesi'nden başka öyküler de bulunuyordu. Böylece Dostoyevski serüvenime ek hikayelerle de devam etmiş oldum. Bu romanda fark ettiğim şey çok fazla dinsel vurgulara yer verilmesiydi. Örneğin kilise gibi Hristiyanlığa ait birçok terim geçiyordu. Bir baska örnek herhangi kötü bir hareket yapan karakteri bir diğer karakter "dinsiz" olarak nitelendiriyordu. Bu bana göre büyük bir nitelendirme çünkü kötü ya da iyi davranışların dinle değil, vicdanla ve ahlakla alakalı olduğunu düşünüyorum. Tabii ki burada bize aktarılan bu diyalog Dostoyevski'nin bir düşüncesi değil ironisi. Çünkü diğer hikayelerinde de buna benzer birçok ironi gördüm. Örneğin kitaptan öğrendiğim üzere o dönemin Rusya'sında özgür düşünce ifadesi aşağılamak için kullanılırmış. Hikayede komik bir adam bu komik ifadeyi kullanınca Dostoyevski'nin ironi yaptığını hemen anlıyorsunuz. Son olarak bu kitabı yoğun bir dönemde okuduğumu belirtmem gerekiyor. Bu yüzden uzun bir sürede ağır ağır okudum. Yani kitaba karşı olumsuz fikirlerimi buna da bağlayabiliriz.

Ev SahibesiFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202210,5bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

C.