"Çocuğum dün öldü, o senin de çocuğundu. Evet, senin de çocuğundu sevdiğim. O gecelerden birinin çocuğuydu, sana yemin ederim sevdiğim, insan ölümün gölgesi üzerine çöktüğünde artık yalan söylemez. O bizim çocuğumuzdu, sana yemin ederim. Çünkü kendimi sana verdiğim saatlerden, çocuğumun bedenimden çıkarıldığı saate kadarki zaman boyunca bana hiçbir erkeğin eli değmedi. Senin dokunuşun ile kutsanmış olduğumu düşünüyordum. Kendimi, benim için her şey olan senle, hayatımdan sessizce geçip giden başkaları arasında nasıl paylaşabilirdim ki? O bizim çocuğumuzdu sevdiğim. Benim bilinçli aşkımın ve senin umursamaz musrif, neredeyse bilinçsiz sevecenliğinin meyvesi, bizim çocuğumuz, bizim oğlumuz, bizim tek çocuğumuzdu.
Sayfa 49 - OlimposKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.