"bayılıyorlar kandırılmaya, yavru köpek gibi bunlar, onlar da bayılır ya sopalara, kemik zannederler, yeter ki birileri fırlatsın, bunlar da peşinden koştursun! atlasınlar oradan oraya, havlasınlar, ömürlerini tüketsinler, dünya bu!... ah o üçkâğıtçı şerefsizler yorulmak da bilmezler ki üstelik, sabah akşam oynatırlar gençleri parmaklarında... içi kof bir sürü felsefi sopaları var bunların, fırlatır dururlar... gençler de yakalayacağım diye helak olurlar oradan oraya!... ha ama ağızları da kulaklarındadır safların!... üstüne bir de minnet duyarlar!... pezevenkler iyi biliyor tabii bunların ihtiyacını! fikirlere ihtiyaçları var!... olanı da kesmez ki bunları, hep daha fazla fikir lazım illa bunlara! bir sürü sentez lazım! ussal dönüşümler lazım!... arada da vur kadehi şaraba! yaslan şaraba sabah akşam! yaşasın mantık! şaahaaneeee!... ne kadar kof, o kadar iyi, rahat geçer boğazdan! yalayıp yutsunlar! o kof sopaların dibinde ne bulurlarsa... fikirleeer!... oyuncak oldular ellerinde!..."
Sayfa 18 - YKYKitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.