Evet, bu zavallı vatanın yarasını kanatan sizsiniz, sizin gibi onu beğenmeyenler, ona itimat etmeyenler, daima onun kusurunu gören sevgilileridir.
Sayfa 35 - Elips Kitap
·
38 görüntüleme
-Macaristan'da bir itikat varmış. Katili bulunamayan maktullerin cesetleri önünden maznun olanları geçirirlermiş.
Eğer mücrim bunların arasında ise cârim tam maktulün hizasına gelince naaşın yarası kanarmış.
Vaktiyle bir Macar asilzadesinin cesedini kalbinin üstünde küçük bir hançer olduğu hâlde bulurlar. Sarayına getirirler. Pederi bu gencin bütün düşmanlarını arar. Yatağının önünden geçirir. Fakat yara açılmaz. Dostlar geçer, yara kanamaz. Sonra saray halkı, bütün şehir erkekleri geçer yara yine kanamaz. Nihayet gencin sevdiği kız ağlayarak gelir ve bakışıyla yaraya sanki bir hançer daha saplar; ceriha hemen açılır ve kan tekrar boşanır. Pederi der ki:" Söyle çocuğumu sen mi öldürdün?" Kız der ki: "Hayır ben öldürmedim; lakin hançeri ben verdim. O benim gönlüme malikti. Fakat buna kanmıyordu, istiyordu ki beni sevdiğini herkes bilsin, benimle daima beraber olsun. Ben razı olmadım. Çünkü bazı kusurları vardı. Onları tashih et dedim. Buna razı olmazsan kendimi öldürürüm dedi. Ben inanmadım. Hançeri verdim, kalbine sapladı.."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.