birbirinin dilini bilmeyen bireyler.dil derken;kanun ile kabul edilmiş dil değil sadece.görmüşlüğün,duymuşluğun yani yaşamın dili..birbirine yabancı iki dilin,iki coğrafyanın,iki yaşamın acı bir tebessümle harmanlanması.en dikkat çekici olan şiirsel dilin nesirle sırıtmadan bir araya gelmesi.çok da tatlı olmuş.düşsel anlatımla gerçeğin kucaklaşması ancak bu kadar kusursuz işlenebilirdi.
