Trikopis kendisiyle yapılan mülakatta olayı şöyle aktarır:
Türk Ordusu’nun bu beklenmedik kuvveti karşısında birliklerimiz perişan olmuştu.
Yan birliklerle de irtibatı kaybetmiştik. Cephanemiz tükenmek üzereydi. Asker yorgundu. Vaziyetimiz gittikçe müşkülleşiyordu.
Halk savaştan bıkmıştı.
Esir olacağımızı anlıyorduk.
Biz de kılıcı düşmana teslim etmek küçüklük sayılır.
Firar fayda etmedi Ordu perişan olmuştu.
Bu esnada atım vurulmuştu.
Kaçmaya çalışırken Türklerin içine düştüm.
Esir oldum.
İnönü beni yanına alarak Mustafa Kemal’in huzuruna çıkardı.
Gazi’nin bu esnadaki sözlerini hiç unutmayacağım.
“ Üzülmeyin Genaral,” dedi.
“Siz Vazifenizi sonuna kadar yaptınız. Askerlikte mağlup olmak da güzel vardır.Napolyon da vaktiyle esir olmuştu. Size karşı büyük bir hürmet hissi besliyoruz. Burada kendinizi esir addetmemenizi rica ediyorum. Misafirsiniz. Yakından her şey düzelecektir. Buyrun , istirahat edin.”
Atatürk’ün bu ince ve nazik muamelesi karşısında ben de büyük kumandana karşı içimde bir hayranlık duymaya başlamıştım.
Yüksek rütbeli subaylardan başka yanımda dörtte general daha vardı.
Artık bizim için savaş bitmişti.
Sayfa 67
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.