Açlık mı delirtir bir insanı, delilik mi acıktırır? Gurur mu yoksa mide mi? Kitabı okurken içim cızz ediyor ama bu delicesine gurur beni çıldırtıyordu. Okurken sefaleti, açlığı, yokluğu, hüznü, son sınıra gelmiş olan deliliği sonuna kadar hissediyorsunuz. Angela'nın küllerinde de böyle bir açlık anlatılıyor ama bu boyutta değil elbette. Okurken ister istemez karşılaştırma yapan zihnime engel olamadım. Benim için mükemmeldi diyeceğim bir eser değildi. Evet konusu itibarıyla ilgi cezbediyor fakat edebi açıdan pek de dolu olduğunu düşünmüyorum.
