Güzel bir İsmet Özel kitabı okuyacağımı düşünerek başladım. İlk üç kısım düşündüğüm gibi ilerledi. Hoş konulara değinilmiş. Hegel’den, Kant’tan örneklerle bezenmişti. Özel’de her zaman Dostoyevski’yle Sartre arası bir tavır gördüm bu kısımlar da beni yanıltmadı. 4 ve 5. kısım için ise ne diyebilirim ki ^^ Çok iyi bir şair olmasına rağmen siyaset konusuna gelince kıt bir düşünceye dönüşüyor. Yani Batı sapkınlığı vs diye batıya laf atan biri için çok fazla batılı filozoftan örnek veriyor, çok fazla Almanca ve İngilizce başlık yazıyor. Teoride kalan insanlara sinirleniyorum, önce pratiğe geçir söylediklerini. Mesela Batı’ya gıcıksak şu kitapta örnek Hegel olmasın da İbn-i Rüşd olsun. Kant değil de Farabi’yi dinleyelim. Demek ki söylemek kolay uygulamak zor imiş. Osmanlı’yla ilgili fikirlerine güldüm. Devletin Türk menşeili ve hükümdarlık anlayışına dayalı olduğunu unutmuş gibi yorumlar yapmış. Cihan devleti anlayışı nedir, gerektiğinde neler gözden çıkarılır hesap edememiş sanırım. Bu yüzden boş Cumhuriyet eleştirileri var. Elbette her rejimin yanlışları vardır ama bunu eleştirirken karşılaştırılacak şeyleri çok yanlış seçmiş. Son olarak ‘’Müslümanların savaşması’’ diye bir şeyden bahsediyor. Savaşıyorlar da kiminle? Zaten topraklarını sattıkları insanlarla mı yoksa silah satın aldıkları ülkelerle mi? Ayakları yere basan bir insan nasıl bu kadar ütopik ve dünyadan habersiz gibi konuşur? Savaşmak terör örgütü kurmakla olmaz. Bilinçle, yetişmekle, eğitilmekle olur. Orta Asya’da da böyleydi, Britanya’da da, Endülüs’te de. Ne zaman ki insanlar bedava altın almak için kendilerine yardım eden askerlerinin karınlarını deşti o zaman o savaş kaybedildi. Uzatmayalım. Şair olarak kalmasını istediğim bir insan Özel. Bu sebeple bu kitap puanı şair tarafını kullandığı ilk 3 bölümden dolayı hak ediyor. Sanatla alakalı, özle, ve yazmakla ilgili bölümleri çok beğendim. Keşke hep böyle kalsa ^^

Tahrir Vazifeleriİsmet Özel · Tiyo Yayınları · 20141,169 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.