Çok sevildiğini bildiğim bir kitap olan Nietzsche Ağladığında'yı keşke daha önce okusaymışım dedim. Kitabın içeriği hakkında az çok bir fikrim vardı ve hocalarımın da sürekli 'okumadıysanız bir an önce okuyun' demesiyle 'artık okuyayım' dedim ben de. Okuduğum için de çook keyifliyim açıkçası. Genel olarak Filozof Nietzsche ve Dr. Breuer arasında geçen, hayatın anlamı ve daha bir çok şey hakkında konuşulan, bir şeylere çözüm üreten ve neden bulan konuşmaları okuyoruz. Bu konuşmalar kesinlikle sıkıcı olmamakla birlikte tam aksine yoğun ve akıcı geçiyor. Bunun dışında Nietzsche'nin Dr.Breuer'ın kliniğine nasıl geldiği de arka plandaki olaylar da kitabın gizemini ve heyecanını arttırıyor. Eserin adından yola çıkarak Nietzsche'nin ağlamasını düşünerek okudum hep kitabı. Çünkü ilk başlarda soğuk ve kendinden ödün vermeyen Nietzsche'nin ne zaman patlama noktasına geleceğini merak ettim. Ümitsizliği hakkında ne zaman içgörü kazanacağının merakıyla okudum. Sonunda da merakımı giderdim diyebilirim :). Kitabın acıya ve bu değişmez acıların kabulüne vurgu yapması da oldukça etkiliydi. Aynı zamanda benim okuduğum bölümle ilişkili olarak kitapla psikolojik danışma kuramları arasında ilişki kurmama fayda sağladı. Her açıdan beni tatmin eden bir kitap oldu. Bu nedenle okuyun, okutturun :).

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352,2bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Kadın Elmas