Hatırlamalar ve anılar, (algının “bir dizi zamana bağlı düzenleyici aygıt” olarak anlaşılması koşuluyla) algısal kalıntılar tarafından oluşturulmuş hafıza izleridir.
·
11 görüntüleme
Gazzaniga, beyninin iki yarısı birbirinden ayrılmış, iki yarıkürenin birbiri ile iletişimi kesilmiş deneklerin sol gözlerine —yani beynin sağ yarısına— erotik bir fotoğraf göstermiş. Denekler sinirli bir biçimde gülmüşler. Sonra deneklere neden güldüklerini sormuş. Deneğin lisanı sol yarıkürede yer aldığından, soruyu anlayan o, cevabı vermesi gereken de o. Lakin, kendisinin tuhaf bir biçimde güldüğünü işiten denek, daha doğrusu deneğin beyninin sol yarısı, fotoğrafı görmediğinden, neden güldüğünü de bilmiyor. Denekler “valla bilmem ki” dememişler. Ya ne yapmışlar? İşittikleri kendi gülmelerine yakıştığını düşündükleri sebepler uydurmuşlar. Odadaki falanca kişinin ayakkabılarını çıkarmış olmasını, filanca kişinin tuhaf bir harekette bulunduğunu filan söylemişler.
"Hatıralar, anılar" deyince aklıma geldi. Ne kadarını yaşandığı gibi, ne kadarını böyle uydurduğumuz şekli ile hatırlıyoruz acaba?
algının düzenleyici kapasitesine göre değişir bu durum
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.