1 içsel insan:onlar onlar, ben benim...insanlar işte.
Bunu ancak dahi adıyla tanımlanagelen en yüksek zihinsel olağanüstülükteki kişiler yapabilir.
bu yüzden,ancak bu türden bir insan için,kendi kendisiyle,kendi düşünceleriyle ve yapıtlarıyla rahatsız edilmeden ilgilenmek,acil bir gereksinimdir; yalnızlık hoşnutluk verir,kendisiyle başbaşa kalabilmek en değerli mülktür, geri kalan her şey gereksizdir, eğer varsalar da çoğunlukla sadece bir yük oluşturur.Buna göre , yalnızca böyle bir insanın ağırlık noktasının bütünüyle kendi içinde olduğunu söyleyebiliriz. Buradan, diğer bazıları buna yetkin oldukları halde, bu türdeki son derece ender bulunan insanların,ne kadar iyi bir karektere sahip olsalar da arkadaşlara,aileye ve topluluğa yönelik,içten ve sınırsız bir ilgi duymadıkları anlaşılabilir; Çünkü yalnızca kendi kendilerine sahip olduklarından, önünde sonunda kendilerini her şey hakkında avutabilirler. Demek ki onlarda fazladan bir yalıtıcı unsur vardır, ötekiler onlara aslında hiç bir zaman bütünüyle yetmediğinden; Çünkü ötekilerin tam olarak kendileri gibi olmadığını gördüklerinden,bu unsur daha da etkili olur; heterojen olanı her bakımdan ve herkeste sürekli bir biçimde duyumsadıklarından, yavaş yavaş, insanlar arasında başka bir varlık olarak dolaşmaya ve düşüncelerinde insanlar hakkında birinci değil üçüncü çoğul şahıs zamirini kullanmaya alışırlar.
·
123 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.